Калядная ночь - сценарий белорусских народных Колядок в детском саду
Топики
Развлечения, игрушки
Подготовка и проведение праздников, Дня Рождения дома и в Детском саду, сценарии, программа, меню
Хочу поделиться с вами очень интересным белорусским сценарием — «Калядная ноч», по которому мы проводили Колядки в нашем детском саду. В представлении были задействованы дети старших групп и они отлично справились с белорусским языком. Прикладываю также фотографии с праздника.
«Калядная ноч»
Лявон, Лявонiха, Чорт, Мiкiта, Каза, Цыган, Цыганка, Мядзведзь, Ведзьма — дарослыя.
Хата Лявоніхі і Лявона, запальваецца святло. Лявон ляжыць. Уваходзіць Лявоніха.
Лявоніха: Лявон! Лявон! Ды дзе ты? Куды запрапасціўся? (шукае). А што ж гэта такое робіцца? Спіць на печы як пшаніцу прадаўшы. Уставай, чаго ты разлёгся. Ужо я і кабанчыка накарміла, і кур, і гусей даглядзела, вады прынесла і ў печы выпаліла, бліноў, пірагоў напякла, а яму нічрога не трэба. Уставай кажу, хутка калядоўшчыкі прыйдуць.
Лявон: Устаю, устаю (аглядае хату). Ай да жонка ў мяне, усе падрыхтавала! Усё даглядзела! Красочка ты мая, кветачка (спявае песню “Чаму ж мне не пець”).
Лявоніха: Людзі добрыя, паглядзіце на яго. У хаце процьма работы, а ён толькі спявае. Прынясі сена, трэба за стол садзіцца, куццю ечці.
(Лявон ідзе за сенам)
Лявоніха: Ой, стамілася я зусім (сядае). Жывем мы з Лявонам небагата есць у нас пяць авечак, кароўка, бычок, чатыры свінкі, парсючок, куры, гусі, качаняты і адзінпевень, чубаты. Ну, дзе мой Лявон? Ізноў яго не дачакацца.
Лявон: Іду, іду, мая галубачка! Вось сена на стол прынес, гатуй, мая дараженькая.
(спяваюць і накрываюць на стол.)
Лявон: Які багаты стол калядны! Чаго тут толькі няма.
(Садзіцца за стол, хрысцяцца. Першую лыжку куцці нясуць да акна і клічуць: “Мароз,
Мароз, хадзі куццю есці. Каб ты не марозіў летам расаду”). Падаюць лыжкі.
Лявоніха: Ой, лыжкі падаюць, мабыць, калядоўшчыкі ідуць.
Лявон: Хай заходзяць, у нас усяго багата. Я вельмі рад гасцям.
Лявоніха: Паглядзіце вы на яго. Сядзіць, рот да вушей, хоць ты вяровачкі прышый. Ідзі гасцей запрашай.
(Стук у дзеры, выбегае чорт).
Лявон: Чаго стукаешь – грукаешь? Якія весткі прынес да нас? Что дзе новага ў весцы?
Чорт: Новага нічага няма. Толькі ходзіць усей всякая Каляда калядуючы ды жубруючы. А я наперадзе калядоўшчыкаў бягу, зараз і ў вашу хату зайшоў. Дары, гаспадар, бочку пшаніцы, бочку \рыцы, рэшэта аўса – наверх каўбаса.
Лявон: Ах, ты Чорт калматы, хвост паласаты. Калядаваць табе трэба. Табе трэба ў лесе сядзець ды на зоркі глядзець. Лявоніха, а дзе ж гэта наш мех? (нясе мех). А ну, т зірні ў мех, мабыць там каўбаса ляжыць.
(Чорт залазіць у мех, Лявон з Лявоніхай яго завязваюць. Стук у дзверы, уваходзяць дзеці.)
Усе: Добры вечар, таму хто ў гэтым даму!
Лявон: Міласці просім да нас ў госці.
Лявоніха: Ад куль вы?
1 дзiця: Мы ходзілі, гулялі, спявалі, калядавалі. Прыйшлі і ў вашу хату.
2 дзiця: Гаспадар, частуй гасцей. З глеці – рэглатам, з печы – пірагом.
3 дзiця: Дай, цетка, каубас, бо я хату растрасу!
4 дзiця: Дай, цётка пірог, я пайду з а парог!
5 дзiця: Вазьмі нажа вострага, адрэж сала тоўстага!
Лявоніха: А за што ж вас частаваць? Спачатку трэба паспяваць. Перш чым калядаваць, Прыйдзецца патрабаваць.
6 дзiця: А музыка будзе граць?
Будзем зараз мы спяваць.
Песня “Запрашала ліска курку”
Лявоніха: Ой, як хораша спяваеце!
Мусіць, ад бого талент маеце.
(Лявоніха частуе дзяцей, запрашае іх сесці).
(Стук у дзверы, уваходзяць дзеці).
Усе: Добры дзень вам у хату.
Лявон: Добры дзень.
1дзiця : Мы ад хаты да хаты ідзем
Каляду з сабою выдзем.
2 дзiця: Каб у кожнай хаце
Было багацце.
3 дзiця: Каб скацінка вадзілася.
Каб пшаніцца урадзілася.
4 дзiця: Стары год канчаем
Новы пачынаем.
5 дзiця: Хай будзе ён здароў.
Нам прышле дароў.
Лявоніха: Дзякуй вам за вашы пажаданкі. З чым вы прыйшлі, калядоўшчыкі? Чым вы нас павясяліце?
6 дзiця: Чаму музыка не грае? Зайграце музыкі, зайграйце, усе ў радочкі пастаньце.
Песня “Лясныя музыкі”
Лявон: Ой, як добра спявалі, дзякуй вам, вось вам і сыр на талерцы, і сала, і капеечкі. Праходьце госці дараженькія і сядайце.
(Чуваць званочкі)
Лявоніха: Чуеце, дзеці, званочкі. Гэта каляда, едзе на сівінькім коніку. Каляда – гэта даўняе свята, на якім вадзім Казу, каб на палі быў добры ўраджай, вадзілі Мядзведзя, каб у сямьі былі усе здаровыя і багатыя. Спявалі шчадроўкі.
(Уваходзіць Мікіта і Каза)
Мікіта: Шчодры вечар таму, хто ў гэтым даму. Святы вечар!
Лявон: Добры вечар.
Мікіта: А ці рады вы нам?
Лявоніха: Рады, рады!
Мікіта: Вынесь жа нам, гаспадар, каўбас, пахадзі каля печкі, пашукай перапечкі.
Лявоніха: А з чым ты прыйшоў?
Мікіта: З казою шэраю, вясёлаю.
Лявон: Ой, няхай яна паскача.
Мікіта: Давай каза, паскачым, ды ножкамі пастрыкочым. Гэй, музыкі, грайце, а гаспадар з гаспадыней усіх у карагод запрашайце.
Карагод “Тупу-туп каза”
Каза ловіць дзяцей, дзеці ўцякаюць, а каза падае.
Лявоніха: Ай, ай, памерла, Каза! А Божа ж мой!
Мікіта: У мяне каза вучоная, любіць пачастункі, хоча падарункі.
Лявоніха: Зараз, зараз, так добра яна скакала, зарабіла пачастункі.
(Лявоніха падносіць пачастункі, але Каза матае галавой, шэпча на вуха Мікіте, што хоча грошы. Лявоніха запраўшае іх за стол. Чууецца стук у дзверы.
Лявон: А госцейкі да нас спяшацца, ідуць ды ідуць. Бачыце, колькі іх, як снегу зімой.
(З`яўляюцца Цыган, Цыганка, Мядзведзь.)
Цыган: Добры вечар вам! Шчодры вечар вам!
Лявон: Добры вечар і вам!
Цыганка: Дай нам, добры чалавек, капу, яек на паўміску белым сырам намазаўшы, каўбасою абкруціўшы.
Лявоніха: А чам вы нас парадуеце?
Цыган: Мядзведзем вяселым. У нас мядзвелдзь калматы, злавіў яго дзед барадаты, ен мед хацеў увесь злізаць, ну як яго тут не спаймаць. Зараз ен пацешыць нас, ен паслухмяны у нас. Пакажы, Міхай, як гаспадынька цеста месіць? А як дзяўчаткі перад люстеркам упрыгожваюцца. А як мужык на кірмаш ідзе? А цяпер, Міхай паскачы. (Мядзведзь танцюе)
Лявон: Зараз дадзім каўбасы, каб да дому няслі.
(Лявон з Лчвоніхай ідуць да сьала, а цыганка крадзе чаравічкі. Частуюць іх.)
Цыган: Каб заўседы ў вашай хацце Віно зеляно – для гаспадара! Мядок саладок – для гаспадыні. Шчасце ды доля – для іх дзетачак.
(Выходзяць)ъ
Лявоніха: Ой, мае чаравічкі укралі, яны вось тут стаялі. Гэта ты, лявон вінаваты.
Лявон: Не плач, мая галубка! Ой, тупну нагой, ды прытупну другой! Колькі, я не тапачу, танцаваць яшчэ хачу. Дзеці, а ці дапамажыце вы мне паскакаць.
Усе: Да
Пляска “Лявоніха”
(Лявон дарыць Лявоніхе чарачічкі)
Лявон: Завіруха паднялася на вуліцы. Вунь і свет пагас, нясі Лявоніха свечку.
(Лявоніха ідзе за шырму і заве Лявона. З`яўляецца Чорт і Ведзіма. Пают)
Чорт: Паглядзі, куды я цябе прывеў, Я ўжо тут быў сення, але мяне гаспадар падманіў і пасадзіў у мяшок. Але я ўцек і прыйшоў сюды яшчэ. А глянь колькі тут мелачы пазбіралася. Дзеці, а адкуль вы тут з`явіліся?
Дзiця: Мы прыйшлі на Каляды.
Чорт: Ага! На каляды! А я ж ведаю на Каляды гуляюць у гульні. Ці хочаце пагуляць са мной у гульню.
Гульня “Хвосцікі”
Ведзьма:А что гэтоа за калядкі, калі няма ні бліноў, ні аладак.
Чорт: Як няма? Хадзі за мной (ідуць за стол, частуюцца. З`яўляюцца Лявон і Лявоніха)
Лявоніха: Ой, свят, свят (крэст)
Лявон: Чаго без дазволу частуецеся?
Чорт: Мы прыйшлі печ паламаць, бліны пазьбіраць.
Лявоніха: Нясі, Лявон, хварасціну, мы іх зараз пачастуем. (праганяюць. Свет вкючаецца)
Лявоніха: А вы музыкі, грайце, грайце.
А вы, госцікі, гуляйце, гуляйце
Запрашаю ўсіх у карагод.
Карагод
Лявоніха: Шаноўныя госці – шчасця і здароў`я!
Вам жыць пажываць ды дабра нажываць.
Каб доўгія гады жылі,
Каб здаровыя былі.
Лявон: Дзякуй вам, госцейкі добрыя,
За сустрэчу прыветную!
Каб пілося вам і елася
І спявацт хацелася!
Лявоніха: Ну, а зараз частуйцеся блінамі.
О других видах творчества в детском саду смотрите в других темах:
Нетрадиционные методы и приемы рисования — рисуем манкой
Занятия — кляксография — рисование с трубочкой в детском саду
Детские аппликации из кукурузы, гороха и семечек — подсолнух
Оригами — создание лебедя с помощью треугольных модулей
Ёлка — поделки из сосновых шишек своими руками
Занятие в детском саду — нетрадиционая техника рисования – свеча + акварель + аппликация
Композиция из крупы и засушенных колосков — Ваза с цветами
Урок — нетрадиционный метод рисования — обрывание бумаги
«Калядная ноч»
Лявон, Лявонiха, Чорт, Мiкiта, Каза, Цыган, Цыганка, Мядзведзь, Ведзьма — дарослыя.
Хата Лявоніхі і Лявона, запальваецца святло. Лявон ляжыць. Уваходзіць Лявоніха.
Лявоніха: Лявон! Лявон! Ды дзе ты? Куды запрапасціўся? (шукае). А што ж гэта такое робіцца? Спіць на печы як пшаніцу прадаўшы. Уставай, чаго ты разлёгся. Ужо я і кабанчыка накарміла, і кур, і гусей даглядзела, вады прынесла і ў печы выпаліла, бліноў, пірагоў напякла, а яму нічрога не трэба. Уставай кажу, хутка калядоўшчыкі прыйдуць.
Лявон: Устаю, устаю (аглядае хату). Ай да жонка ў мяне, усе падрыхтавала! Усё даглядзела! Красочка ты мая, кветачка (спявае песню “Чаму ж мне не пець”).
Лявоніха: Людзі добрыя, паглядзіце на яго. У хаце процьма работы, а ён толькі спявае. Прынясі сена, трэба за стол садзіцца, куццю ечці.
(Лявон ідзе за сенам)
Лявоніха: Ой, стамілася я зусім (сядае). Жывем мы з Лявонам небагата есць у нас пяць авечак, кароўка, бычок, чатыры свінкі, парсючок, куры, гусі, качаняты і адзінпевень, чубаты. Ну, дзе мой Лявон? Ізноў яго не дачакацца.
Лявон: Іду, іду, мая галубачка! Вось сена на стол прынес, гатуй, мая дараженькая.
(спяваюць і накрываюць на стол.)
Лявон: Які багаты стол калядны! Чаго тут толькі няма.
(Садзіцца за стол, хрысцяцца. Першую лыжку куцці нясуць да акна і клічуць: “Мароз,
Мароз, хадзі куццю есці. Каб ты не марозіў летам расаду”). Падаюць лыжкі.
Лявоніха: Ой, лыжкі падаюць, мабыць, калядоўшчыкі ідуць.
Лявон: Хай заходзяць, у нас усяго багата. Я вельмі рад гасцям.
Лявоніха: Паглядзіце вы на яго. Сядзіць, рот да вушей, хоць ты вяровачкі прышый. Ідзі гасцей запрашай.
(Стук у дзеры, выбегае чорт).
Лявон: Чаго стукаешь – грукаешь? Якія весткі прынес да нас? Что дзе новага ў весцы?
Чорт: Новага нічага няма. Толькі ходзіць усей всякая Каляда калядуючы ды жубруючы. А я наперадзе калядоўшчыкаў бягу, зараз і ў вашу хату зайшоў. Дары, гаспадар, бочку пшаніцы, бочку \рыцы, рэшэта аўса – наверх каўбаса.
Лявон: Ах, ты Чорт калматы, хвост паласаты. Калядаваць табе трэба. Табе трэба ў лесе сядзець ды на зоркі глядзець. Лявоніха, а дзе ж гэта наш мех? (нясе мех). А ну, т зірні ў мех, мабыць там каўбаса ляжыць.
(Чорт залазіць у мех, Лявон з Лявоніхай яго завязваюць. Стук у дзверы, уваходзяць дзеці.)
Усе: Добры вечар, таму хто ў гэтым даму!
Лявон: Міласці просім да нас ў госці.
Лявоніха: Ад куль вы?
1 дзiця: Мы ходзілі, гулялі, спявалі, калядавалі. Прыйшлі і ў вашу хату.
2 дзiця: Гаспадар, частуй гасцей. З глеці – рэглатам, з печы – пірагом.
3 дзiця: Дай, цетка, каубас, бо я хату растрасу!
4 дзiця: Дай, цётка пірог, я пайду з а парог!
5 дзiця: Вазьмі нажа вострага, адрэж сала тоўстага!
Лявоніха: А за што ж вас частаваць? Спачатку трэба паспяваць. Перш чым калядаваць, Прыйдзецца патрабаваць.
6 дзiця: А музыка будзе граць?
Будзем зараз мы спяваць.
Песня “Запрашала ліска курку”
Лявоніха: Ой, як хораша спяваеце!
Мусіць, ад бого талент маеце.
(Лявоніха частуе дзяцей, запрашае іх сесці).
(Стук у дзверы, уваходзяць дзеці).
Усе: Добры дзень вам у хату.
Лявон: Добры дзень.
1дзiця : Мы ад хаты да хаты ідзем
Каляду з сабою выдзем.
2 дзiця: Каб у кожнай хаце
Было багацце.
3 дзiця: Каб скацінка вадзілася.
Каб пшаніцца урадзілася.
4 дзiця: Стары год канчаем
Новы пачынаем.
5 дзiця: Хай будзе ён здароў.
Нам прышле дароў.
Лявоніха: Дзякуй вам за вашы пажаданкі. З чым вы прыйшлі, калядоўшчыкі? Чым вы нас павясяліце?
6 дзiця: Чаму музыка не грае? Зайграце музыкі, зайграйце, усе ў радочкі пастаньце.
Песня “Лясныя музыкі”
Лявон: Ой, як добра спявалі, дзякуй вам, вось вам і сыр на талерцы, і сала, і капеечкі. Праходьце госці дараженькія і сядайце.
(Чуваць званочкі)
Лявоніха: Чуеце, дзеці, званочкі. Гэта каляда, едзе на сівінькім коніку. Каляда – гэта даўняе свята, на якім вадзім Казу, каб на палі быў добры ўраджай, вадзілі Мядзведзя, каб у сямьі былі усе здаровыя і багатыя. Спявалі шчадроўкі.
(Уваходзіць Мікіта і Каза)
Мікіта: Шчодры вечар таму, хто ў гэтым даму. Святы вечар!
Лявон: Добры вечар.
Мікіта: А ці рады вы нам?
Лявоніха: Рады, рады!
Мікіта: Вынесь жа нам, гаспадар, каўбас, пахадзі каля печкі, пашукай перапечкі.
Лявоніха: А з чым ты прыйшоў?
Мікіта: З казою шэраю, вясёлаю.
Лявон: Ой, няхай яна паскача.
Мікіта: Давай каза, паскачым, ды ножкамі пастрыкочым. Гэй, музыкі, грайце, а гаспадар з гаспадыней усіх у карагод запрашайце.
Карагод “Тупу-туп каза”
Каза ловіць дзяцей, дзеці ўцякаюць, а каза падае.
Лявоніха: Ай, ай, памерла, Каза! А Божа ж мой!
Мікіта: У мяне каза вучоная, любіць пачастункі, хоча падарункі.
Лявоніха: Зараз, зараз, так добра яна скакала, зарабіла пачастункі.
(Лявоніха падносіць пачастункі, але Каза матае галавой, шэпча на вуха Мікіте, што хоча грошы. Лявоніха запраўшае іх за стол. Чууецца стук у дзверы.
Лявон: А госцейкі да нас спяшацца, ідуць ды ідуць. Бачыце, колькі іх, як снегу зімой.
(З`яўляюцца Цыган, Цыганка, Мядзведзь.)
Цыган: Добры вечар вам! Шчодры вечар вам!
Лявон: Добры вечар і вам!
Цыганка: Дай нам, добры чалавек, капу, яек на паўміску белым сырам намазаўшы, каўбасою абкруціўшы.
Лявоніха: А чам вы нас парадуеце?
Цыган: Мядзведзем вяселым. У нас мядзвелдзь калматы, злавіў яго дзед барадаты, ен мед хацеў увесь злізаць, ну як яго тут не спаймаць. Зараз ен пацешыць нас, ен паслухмяны у нас. Пакажы, Міхай, як гаспадынька цеста месіць? А як дзяўчаткі перад люстеркам упрыгожваюцца. А як мужык на кірмаш ідзе? А цяпер, Міхай паскачы. (Мядзведзь танцюе)
Лявон: Зараз дадзім каўбасы, каб да дому няслі.
(Лявон з Лчвоніхай ідуць да сьала, а цыганка крадзе чаравічкі. Частуюць іх.)
Цыган: Каб заўседы ў вашай хацце Віно зеляно – для гаспадара! Мядок саладок – для гаспадыні. Шчасце ды доля – для іх дзетачак.
(Выходзяць)ъ
Лявоніха: Ой, мае чаравічкі укралі, яны вось тут стаялі. Гэта ты, лявон вінаваты.
Лявон: Не плач, мая галубка! Ой, тупну нагой, ды прытупну другой! Колькі, я не тапачу, танцаваць яшчэ хачу. Дзеці, а ці дапамажыце вы мне паскакаць.
Усе: Да
Пляска “Лявоніха”
(Лявон дарыць Лявоніхе чарачічкі)
Лявон: Завіруха паднялася на вуліцы. Вунь і свет пагас, нясі Лявоніха свечку.
(Лявоніха ідзе за шырму і заве Лявона. З`яўляецца Чорт і Ведзіма. Пают)
Чорт: Паглядзі, куды я цябе прывеў, Я ўжо тут быў сення, але мяне гаспадар падманіў і пасадзіў у мяшок. Але я ўцек і прыйшоў сюды яшчэ. А глянь колькі тут мелачы пазбіралася. Дзеці, а адкуль вы тут з`явіліся?
Дзiця: Мы прыйшлі на Каляды.
Чорт: Ага! На каляды! А я ж ведаю на Каляды гуляюць у гульні. Ці хочаце пагуляць са мной у гульню.
Гульня “Хвосцікі”
Ведзьма:А что гэтоа за калядкі, калі няма ні бліноў, ні аладак.
Чорт: Як няма? Хадзі за мной (ідуць за стол, частуюцца. З`яўляюцца Лявон і Лявоніха)
Лявоніха: Ой, свят, свят (крэст)
Лявон: Чаго без дазволу частуецеся?
Чорт: Мы прыйшлі печ паламаць, бліны пазьбіраць.
Лявоніха: Нясі, Лявон, хварасціну, мы іх зараз пачастуем. (праганяюць. Свет вкючаецца)
Лявоніха: А вы музыкі, грайце, грайце.
А вы, госцікі, гуляйце, гуляйце
Запрашаю ўсіх у карагод.
Карагод
Лявоніха: Шаноўныя госці – шчасця і здароў`я!
Вам жыць пажываць ды дабра нажываць.
Каб доўгія гады жылі,
Каб здаровыя былі.
Лявон: Дзякуй вам, госцейкі добрыя,
За сустрэчу прыветную!
Каб пілося вам і елася
І спявацт хацелася!
Лявоніха: Ну, а зараз частуйцеся блінамі.
О других видах творчества в детском саду смотрите в других темах:
Нетрадиционные методы и приемы рисования — рисуем манкой
Занятия — кляксография — рисование с трубочкой в детском саду
Детские аппликации из кукурузы, гороха и семечек — подсолнух
Оригами — создание лебедя с помощью треугольных модулей
Ёлка — поделки из сосновых шишек своими руками
Занятие в детском саду — нетрадиционая техника рисования – свеча + акварель + аппликация
Композиция из крупы и засушенных колосков — Ваза с цветами
Урок — нетрадиционный метод рисования — обрывание бумаги
Комментарии (0)